Historia o seksie

Seks odgrywa bardzo ważną rolę w życiu każdego człowieka. Jednak na co dzień nie myślimy o nim w kontekście nauki. A przecież seksuologia to bardzo ciekawa dziedzina wiedzy. Poznaj historię nauki o seksie, poczuj się jak profesor seksuologii!

Pionierzy nauki o seksie
Za ojca seksuologii uznawany jest dermatolog Iwan Bloch, który w 1907 opracował nową koncepcję nauki o seksualności człowieka. Rozwijał nową dziedzinę nauki we współpracy z innymi naukowcami, wydając naukowy dziennik oraz publikację "Comprehensive Handbook of Sexology in a Series of Monographs". Innym prekursorem był nazywany "Einsteinem Seksu" Magnus Hirschfeld. To on powołał do życia w 1913 r. pierwszą organizację skupiającą pasjonatów nauki o seksie Medical Society for Sexology and Eugenics. W 1919 r. otworzył instytut, a dwa lata później zorganizował kongres seksuologii. Jako jeden z pierwszych walczył o prawa gejów zakładając pierwszą na świecie organizację praw gejów. Ponadto jest autorem pierwszego kompleksowego podręcznika seksuologii "Geschlechtskunde". Podczas podróży dookoła świata w latach 1930-1932 przedstawiał nową naukę seksuologii na publicznych wykładach m. in. w Nowym Jorku, San Francisco, Tokio, Kairze czy Atenach. Kolejną ważną postacią dla nauki o seksie był Albert Moll, znany berliński lekarz o konserwatywnych poglądach, chętnie stosujący hipnozę. Ciągle konkurował on z Blochem opracowując publikacje lub powołując organizacje, które z jednej strony stały w opozycji do ojca seksuologii, z drugiej przyczyniały się do rozwoju tej nauki.
Innym ważnym dla rozwoju nauki o seksie badaczem był Zygmunt Freud, który rozwinął teorię, że celem seksualnych instynktów ludzi jest prokreacja, a faza samozadowalania u dzieci to normalny etap ewolucji. Wysunął on również wniosek, że wszyscy ludzie są biseksualni i rozciągnął swoje przemyślenia na paradygmat płci w kontekście zaburzeń, tj. masochizm, sadyzm czy koprofilia.
Freud postrzegał świat jako całość, a seks jako jego istotny element. Twierdził, że cywilizacja mogła się rozwinąć dzięki zdobyciu umiejętności kontrolowania swoich żądzy.
Wśród pionierów seksuologii można jeszcze wymienić Maxa Marcuse'a, Harrego Benjamina, Eugena Steinacha oraz Ernsta Gräfenberga.
Niestety po objęciu władzy przez Hitlera rozwój młodej nauki został zahamowany, a jej pionierzy w obawie o własne życie wyemigrowali z Niemiec do m. in. Wielkiej Brytanii, USA czy Palestyny. Poźniej nikt z nich już nie wrócił do Niemiec a część ich prac naukowych została zagubiona lub rozproszona.

Współcześni wybitni badacze seksu
Po II Wojnie Światowej do rozwoju seksuologii w znacznym stopniu przyczynili się Amerykanie.
Jednym z nich był zoolog z Uniwersytetu Indiana w Bloomington, w USA - Alfred C. Kinsey - któremu zawdzięczamy formę wywiadu, za pośrednictwem którego zbierano informacje od kobiet i mężczyzn dotyczące ich życia seksualnego. Zespół Kinsey’a przepytał prawie 18 tys. Amerykanów i było to największe empiryczne badanie poświęcone seksualności obywateli USA.
Nowoczesną erę badań nad seksualnością ludzi otworzyła para naukowców: dr William Masters oraz Virginia Johnson. Podczas badań, do których zrekrutowali ok. 700 osób, dokumentowali fizjologiczne zmiany w ciele człowieka zachodzące w trakcie podniecenia oraz orgazmu. Odkryli jak ważną rolę w podnieceniu u kobiety pełni nawilżenie waginy, np. lubrykantami. Podczas badania fizjologii wielokrotnych orgazmów u kobiety zaobserwowali podobieństwa pomiędzy orgazmem waginalnym a łechtaczkowym. To od ich publikacji „The Human Sexual response”, która ukazała się w 1966 roku można datować rozwój gałęzi nauki nazywaną seksualną psychofizjologią. Dr. William Masters i Virginia Johnson zaproponowali również czterofazowy schemat aktywności seksualnej czyli podniecenie, faza plateau, orgazm i rozluźnienie. Wyniki badań nad dysfunkcjami seksualnymi opublikowali w książce „Human Sexual Inadequacy”, która stała się podstawą dla nowego rodzaju terapii behawioralnej.